bu tahammül bu sefer…

.
.
.
.

ah! artık susmalıyım, kim anlar lisanımı
bu uğultu, izdiham, kalabalık tenhada
saklandım görünerek, bilmesinler sanımı
hep söyledim susarak, anlatırdım daha da… 

her kim bana aşina, gördüğü ben değilim
ağyar mihman içimde, dışımda yâr ağlıyor
sorma halim ey nâdan, bir diğer sen değilim
içim ateş-i sûzan; başımda kar ağlıyor… 

ben yine de beklerim ümidim var, korkum var
çatlasın artık koza kurtulsun can, gideyim
çoğaldıkça yeryüzü bana tenha yurdum var
silin kaydım kütükten, göçtü kervan, gideyim. 

İSA YAR 

*Berceste dergisi/ Ocak 2007